Ομόλογα και χρέος

Αν επενδύσεις σε μια επιχείρηση ρισκάρεις και αν πάει καλά κερδίζεις. Αν δεν πάει καλά χάνεις.
Η κυβέρνηση χρειαζόταν χρήματα για να περνά καλά με τους φίλους της. Βγήκε με κρατικά ομόλογα στη αγορά και ζητούσε χρήματα. Οι τοκογλύφοι "επένδυσαν" πάνω της ελπίζοντας σε κέρδη 50% ή και 60%. Μια ενδιάμεση τράπεζα έδινε τα χρήματα και αυτή τα έπαιρνε από τους "επενδυτές". Τους συνέφεραν τα ομόλογα γιατί στη λήξη τους, έπαιρναν το κέρδος, λάδωναν τους  υπουργούς που έπαιρναν τις αποφάσεις, και το κράτος αφού δεν είχε να εξοφλήσει τους ανανέωνε τα παλιά. Έτσι είχαν ένα μόνιμο και συνεχώς αυξανόμενο κέρδος.

Η εκάστοτε κυβέρνηση έπαιρνε τα χρήματα, τα έτρωγε με τους φίλους και συγγενείς, έδινε και κανένα ξεροκόμματο στο λαό για να ωραιοποιεί την εικόνα της και να εμφανίζεται σαν "πετυχημένη". Αλλά πέρασαν τα χρόνια και έφτασε ο χρόνος της πληρωμής.

Οι τοκογλύφοι όσο ήταν σίγουροι ότι το κράτος πληρώνει τους συνέφεραν τα ομόλογα.

Τώρα, που το έφτασαν στα όρια, δεν αναγνωρίζουν την περίπτωση στάσης πληρωμών και άρα και "ζημιά". Για να γλυτώσουν τη ζημιά πρέπει να μετατρέψουν τα "ομόλογα" σε "ενυπόθηκα" δάνεια.

Τα ομόλογα ήταν ένα ρίσκο και αν γινόταν στάση πληρωμών δε μπορούσαν να διεκδικήσουν τίποτα.

Απειλούν την Ελλάδα με όλους τους τρόπους και όλα τα μέσα να δανειστεί, για να τους ξεπληρώσει. Της υποδεικνύουν το ΔΝΤ. Η Ελλάδα υποκύπτει. Παίρνει δάνειο 110 δις. Τώρα  όμως χρωστά το δάνειο για το οποίο έχει βάλει υποθήκες και αν δεν τα πληρώσει θα προβούν σε κατασχέσεις δημόσιας περιουσίας. Οι τοκογλύφοι έχουν πάρει ένα μέρος των χρημάτων τους και πιέζουν και για άλλο δάνειο για να εξασφαλίσουν και τα υπόλοιπα. Και η Ελλάδα συνεχώς θα χρεώνεται χωρίς τέλος. Γι’ αυτό ο Πρωθυπουργός  έπρεπε να είχε κηρύξει στάση πληρωμών πριν πάρει κανένα δάνειο. Για να το κάνει όμως αυτό έπρεπε να είναι Έλληνας με αρχ…..α. Κι αφού δεν υπάρχει τέτοιος πρωθυπουργός να το κάνει, πρέπει να το κάνουν όσοι Έλληνες έχουν ακόμα αρχ…..α.

Χρέος

«Ιδιωτικό Χρέος», είναι τα ποσά που χρωστά κάθε πολίτης στις Τράπεζες
«Δημόσιο Χρέος» ΔΧ είναι τα ποσά που χρωστά το κράτος.

Και αν τα πήρε το κράτος για να φτιάξει έργα, θα χρωστούσε, αλλά θα υπήρχαν τα έργα τα οποία θα απολάμβαναν οι Έλληνες πολίτες.

Στη Δημοκρατία, κατά τη μεταπολίτευση επικράτησε το κομματικό και όχι το κοινωνικό όφελος. Έτσι τα κόμματα χρειάζονταν χρήματα για:

1. Τη μισθοδοσία των διορισμένων ψηφοφόρων τους δηλ. του μηχανισμού αγοράς ψήφων και

2. Την οικονομική ολιγαρχία. Της τα έδιναν μέσω υπερτιμολογήσεων των δημοσίων έργων και των κρατικών προμηθειών ενώ ένα μέρος επέστρεφε στα κόμματα, με τη μορφή προεκλογικών ή τακτικών ενισχύσεων (π.χ. Siemens)

Τα κόμματα δεν διέθεταν τα τεράστια ποσά που έτρωγαν μαζί με τους «φίλους» τους. Και επειδή δεν μπορούσαν να βρουν χρήματα σαν κόμματα έλεγαν ότι τα χρειάζεται η κοινωνία και τα έπαιρναν σαν κράτος αφού αυτοί κυβερνούσαν και τα χρήματα τα ονόμασαν κρατική αντί για κομματική δαπάνη
Η πτώχευσή μας οφείλεται στα χρήματα που πήραν τα κόμματα σαν διαχειριστές της εξουσίας, αλλά τα χρέωσαν σε κάθε πολίτη, ενώ αυτοί περνούσαν καλά μοιράζοντας το χρήμα και την εξουσία στις οικογένειές τους και στους φίλους τους.

Τώρα όμως πρέπει να πληρωθεί ο λογαριασμός. Να πληρώσουν αυτοί; Όχι.

Τώρα λένε ότι η Ελληνική κοινωνία δανείστηκε αυτά τα ποσά, που τώρα δεν μπορεί να εξοφλήσει.
Έτσι δανείστηκαν (για λογαριασμό των πολιτών αφού τους απόσπασαν τη σχετική εξουσιοδότηση μέσω εκλογών) από τον τοκογλύφο (ΔΝΤ –ΕΚΤ- ΕΕ) της γειτονιάς. Και αν δυσκολευτούν θα κάνουν και συγκυβέρνηση, αρκεί να πληρώνει τα χρέη τους ο λαός.  

 Θα τους αφήσουμε;

Επιτόκια τραπεζών

           Τα χρήματα του λαού μεταφέρονται στους τραπεζίτες

Οι τράπεζες δανείζονται προνομιακά από την κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα με επιτόκιο 1,25 %, αγοράζουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου τετράμηνης διάρκειας με επιτόκιο 4,5 % και δανείζουν στους πολίτες με πιστωτική κάρτα με επιτόκιο 13-15 % και ενώ ανακοινώνουν κέρδη 1500%, και ενώ οι μέτοχοι όχι μόνο δεν έβαλαν ούτε ευρώ για να ενισχύσουν τις δικές τους τράπεζες, αλλά παίρνουν και μέρισμα από τα κέρδη, ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου έδωσαν στις τράπεζες 98 δις για να τις σώσουν. Κι αν κάποιος θελήσει δάνειο σήμερα για την επιχείρησή του δεν του δίνουν αν δεν έχει περιουσιακά στοιχεία να υποθηκεύσει.

ΔΝΤ Πώς μας ήρθε

Stros Kan στο Γαλλικό κανάλι Canal+ (Απόσπασμα)

Όταν λέω, υπερβάλλοντας, ότι όταν ήρθε το ΔΝΤ (στην Ελλάδα) κλείσαμε το θέμα σε 15 ημέρες, διότι δουλέψαμε επί μήνες πριν με τις ελληνικές αρχές. Και το κάναμε υπόγεια γιατί οι ελληνικές αρχές επιθυμούσαν την παρέμβαση του ΔΝΤ αν και ο Παπανδρέου για πολιτικούς λόγους δεν το έλεγε στο λαό.
Αλλά και από την αρχή με είχε πάρει πολύ νωρίς τηλέφωνο το μήνα Νοέμβριο - Δεκέμβριο του 2009  (σημειωτέον ότι οι εκλογές είχαν γίνει 4 Οκτωβρίου 2009) λέγοντάς μου ότι χρειαζόμαστε βοήθεια. Και είναι αλήθεια ότι είχε συνειδητοποιήσει πως είχε ανάγκη για βοήθεια.

Συμπέρασμα: ο Παπανδρέου γνώριζε και μας δούλευε κανονικά

Δείτε το βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=vIsvVZl16VA&feature=player_embedded